Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

Διονύσιος Σολωμός

       Ο Διονύσιος Σολωμός υπήρξε κορυφαίος Έλληνας ποιητής και σπουδαίος Έλληνας πατριώτης. Ο αγώνας του 1821 τον συγκλόνισε. Τα οράματα του αγωνιζόμενου γένους προσπάθησε να τα εκφράσει μέσα από την ποίηση του. Δύο χρόνια μετά την έναρξη της επανάστασης γράφει τον Υμνο εις την Ελευθερίαν. Το ποίημα όμως που τον απασχόλησε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του ήταν Οι Ελευθεροι Πολιορκημένοι, έργο εμπνευσμένο από την έξοδο του Μεσολογγίου.
      Ο Εθνικός μας Ποιητής γεννήθηκε το 1798 στη Ζάκυνθο. Ήταν καρπός της παράνομης σχέσης του κόμη Νικόλαου Σολωμού και της υπηρέτριας του Αγγελικής Νίκλη.
       Τα πρώτα του γράμματα τα έμαθε στην Ζάκυνθο και στη συνέχεια σπούδασε στην Κρεμόνα και στο Πανεπιστήμιο της Παβίας νομικά.
     Στην Ιταλία ήρθε σε επαφή με το κίνημα του ρομαντισμού και άρχισε να γράφει τα πρώτα του ποιήματα. Επιστρέφοντας στην γενέτειρα του την Ζάκυνθο και με την προτροπή του Σπύρου Τρικούπη άρχισε να ασχολείται σοβαρά με την ποίηση.
      Στην περίοδο της Επανάστασης του 1821 ο Διονύσιος Σολωμός θέλοντας να συμβάλει στον αγώνα γιά την ελευθερία γράφει μέσα σε ένα μήνα τον Ύμνο προς την Ελευθερία, τον εθνικό μας ύμνο.


     Το ποίημα γράφτηκε  τον Μάιο του 1823 στη Ζάκυνθο και ένα χρόνο αργότερα τυπώθηκε στο Μεσολόγγι.Το ποίημα «Ύμνος εις την Ελευθερίαν» αποτελείται από 158 τετράστιχες στροφές· από αυτές οι 24 πρώτες στροφές καθιερώθηκαν ως εθνικός ύμνος το 1865. Από αυτές μόνο οι δυο πρώτες είναι εκείνες που ανακρούονται και συνοδεύουν πάντα την έπαρση και την υποστολή της σημαίας και ψάλλονται σε επίσημες στιγμές και τελετές. Κατά τη διάρκεια της ανάκρουσής του αποδίδονται ορθίως τιμές στρατιωτικού χαιρετισμού «εν ακινησία». Το 1828 μελοποιήθηκε από τον Κερκυραίο Νικόλαο Μάντζαρο πάνω σε λαϊκά μοτίβα, για τετράφωνη ανδρική χορωδία. Από τότε ακουγόταν τακτικά σε εθνικές γιορτές, αλλά και στα σπίτια των Κερκυραίων αστών και αναγνωρίστηκε στη συνείδηση των Ιονίων ως άτυπος ύμνος της Επτανήσου.
Χρησιμοποιείται επίσης ως εθνικός ύμνος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
     Ακολούθησαν ένα πλήθος άλλων σημαντικών έργων όπως:
Ο Λάμπρος, Η Γυναίκα της Ζάκυθος, Ελεύθεροι πολιορκημένοι, ο Πορφύρας, Επίγραμμα των Ψαρών, Διάλογος, Εις τον θάνατον του Λόρδου Μπάυρον κ.α.
     Από το 1828 και έως τον θάνατο του έζησε στην Κέρκυρα και αφοσιώθηκε με όλη του την ψυχή στην Τέχνη της Ποίησης.
     Τα τελευταία χρόνια της ζωής του μία μακρά δικαστική οικογενειακή διαμάχη τον ώθησε στο ποτό και το 1857 πέθανε σε ηλικία 59 ετών.
     To 1798, όταν θανατωνόταν στη Βιέννη ο Ρήγας Φεραίος γεννιόταν στην Ζάκυνθο
ο Διονύσιος Σολωμός.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου